(Warm)  water en zeep zorgen ervoor dat de schubben meer open gaan staan waardoor ze beter in elkaar haken. Door middel van wrijving gaan de vezels t.o.v. elkaar bewegen en grijpen de schubben in elkaar. In deze fase zijn de vezels nog niet goed aan elkaar gehecht en ga je dus voorzichtig te werk. Onder je handen voel je de wol langzaam veranderen, vervilten dus. Een magisch gevoel.

Naarmate de wolvezels meer in elkaar haken en de stof steviger en compacter wordt mag je stevig gaan rollen en gooien met het vilt. Dit wordt ook wel vollen genoemd. Dit deel van het vilten is soms hard werken en neemt flink wat tijd in beslag.

Tijdens dit hele proces zal de wol aanmerkelijk krimpen. Gemiddeld zo’n 30 tot wel 50%. Je begint een project dus altijd veel groter dan het uiteindelijke resultaat moet worden.
Door de wol om een mal te leggen, kun je naadloze producten maken. Zoals bijvoorbeeld sloffen of tassen zonder naden.

Naaldvilten
Bij naaldvilten komt geen water te pas maar gebruik je een speciale vilt naald. Deze naalden hebben, aan het uiteinde, weerhaakjes. Als je de naald in de wol prikt, worden de bovenste vezels mee naar beneden getrokken en met elkaar vervlochten. Door de naald dus in de droge wol te prikken kun je de wol in de gewenste vorm krijgen. Deze manier van vilten voelt een beetje als beeldhouwen met wol.